Wat is geschikt? Net gezond genoeg om te kunnen ademen? Net bereikbaar genoeg om niet elke seconde van de dag stil te staan? Net ruim genoeg om je armen te kunnen strekken?
Uiteraard is het voor mij als schepen van leefmilieu een prioriteit om een gezond Antwerpen te creëren voor iedereen. Ik vecht voor de gezondheid van onze inwoners. Via het luchtkwaliteitsplan ijver ik voor een leefbare stad voor toekomstige generaties.
Ik moet toegeven dat het ‘verkopen’ van gezonde lucht niet vanzelfsprekend is.
Gezonde lucht is niet tastbaar en daarom voor velen een vreemde zaak om voor te vechten. En dat begrijp ik. Maar gezonde lucht wordt tastbaar in cijfers, statistieken én effectieve levensjaren. En Antwerpse stadsbewoners meer en betere levensjaren geven: dat is de realiteit en de uitdaging die voor onze deur staat.
Daarnaast hebben maatregelen ook de vervelende neiging om niet altijd op luid gejuich te worden onthaald te worden.
Want de gewoonten van mensen veranderen is moeilijk en vaak niet permanent. Mensen overtuigen om zelf hun gewoonten aan te passen is zo mogelijk nog moeilijker.
Dat merken we sterk in de aanloop naar de invoering van de lage-emissiezone.
Maar verandering is nodig.
Ben ik ervan overtuigd dat enkel de lage-emissiezone het fijn stof in de Antwerpse lucht drastisch gaat verminderen?
Nee, natuurlijk niet, het maakt deel uit van een veel groter verhaal, namelijk het luchtactieplan. Een verhaal dat maar liefst 118 maatregelen omvat en waarvan de lage- emissiezone er dus eentje is. Een huis kuis je namelijk niet door alleen te stofzuigen in de keuken. Dan blijf je zitten met een vuile badkamer.
Om de luchtkwaliteit in Antwerpen te verbeteren zijn er dus verschillende maatregelen en ingrepen nodig en moeten we inzetten op alle fronten.Want de vervuiling in de binnenstad is nu eenmaal mee afkomstig van lokaal verkeer en dat is dus wat ik met deze maatregel absoluut wil aanpakken. Het is dus belangrijk, sterker nog, noodzakelijk, dat we de meest vervuilende wagens uit onze stad weren en mensen er van overtuigen over te stappen op alternatieve vervoerswijzen of te veranderen van wagen.
Maar een leefbare stad is dus meer dan gezonde lucht.
Het is een stad die bereikbaar is. Een stad die ruimte en groen te bieden heeft.
En het is ook een economisch leefbare stad, met bruisende winkelstraten en dynamische ondernemers die werk creëren.
Verandering brengt altijd spanning met zich mee, dat is in Antwerpen niet anders. De invoering van de lage-emissiezone maakt handelaars en ondernemers onrustig. Begrijpelijk volgens mij.
Maar ik zou geen verantwoordelijke schepen zijn wanneer ik er niet van overtuigd ben dat deze angst ongegrond is. Ook ik wil dat onze stad blijft groeien en bloeien en dat kan niet zonder een gezonde economie.
Een Rotterdamse studie toont aan dat de invoering van een lage emissiezone zo goed als nihil impact heeft op het aantal bezoekers van de stad en dat de impact op termijn positief is.
Dit loopt uiteraard parallel met de bereikbaarheid van een stad. Schepen Koen Kennis stelt dan ook alles in het werk om via ‘Slim naar Antwerpen’ die bereikbaarheid optimaal te laten verlopen. Aan de andere kant is ook aangetoond dat een goede luchtkwaliteit een positieve invloed heeft op de aantrekkelijkheid van een stad voor zowel bezoekers als bewoners, en dus ook voor shoppers.
Een leefbare stad is met andere woorden een stad die rekening houdt met alle actoren, alle factoren en het juiste evenwicht vindt.
Nabilla Ait Daoud 