Dan wil ik als schepen van jeugd graag kennismaken….
Niet in de gedaante van een strakke omkadering, een mantelpak met bijpassende pump.
Niet in de gedaante van een zoo bezoeker die observeert, gluurt, bekijkt en beoordeelt.
Ook niet in de gedaante van Louis XIV, verheven boven alles en iedereen.
Nee, in jeans, makkelijke schoenen, deel uitmakend van én vooral met heel veel goesting om deel te nemen aan activiteiten, te luisteren, vragen te stellen en aanvaard te worden als één van hen…
Als schepen van jeugd, ‘jeugdige schepen’ vind ik zelfs prettiger om te horen – ‘Nabilla’ vind ik helemaal het einde trouwens – is het steeds uitkijken naar de vakantie. Niet enkel om ook zelf te kunnen genieten van wat rust, maar ook omdat de vakantieperiode het piekmoment is van het jeugdaanbod in onze stad. Het moment dus om speelpleinwerkingen, jeugdverenigingen en kampen te bezoeken. Ik kijk daar echt naar uit, elke vakantie opnieuw. Me even onderdompelen in het bad van wat onze stad en haar talrijke verenigingen te bieden heeft.
Naast het feit dat het prettig is om effectief in het veld te kunnen proeven van wat onze Antwerpse jeugd steeds op het vakantiemenu heeft staan, is het ook noodzakelijk. Als ik als schepen van jeugd een goed beleid wil voeren, dan moet ik weten wat er wel en niet werkt. Ik moet weten wat eventueel bijgestuurd en aangepast moet worden. En uit welke monden kan ik dat het beste horen? Ja, uit de monden die het dagelijks vakantiemenu effectief voorgeschoteld krijgen. Onze eigen Antwerpse jeugd.
Uiteraard kan ik niet het ganse menu verteren, maar ik probeer jaarlijks weer andere zaken te proeven.
Dit keer stond er heel wat lekkers ophet menu.
Een zotte ochtendgymnastiek en een zandkastelenwedstrijd in de Panne werden ons aangeboden door Kindervreugd tijdens een kampbezoekje. En wat is er leuker op kamp dan het moment waarop de talrijke brieven en kaartjes van het thuisfront worden uitgedeeld. Dit keer door postbode Nabilla! Een fantastisch moment vond ik zelf.
Iets dichter bij huis ben ik onder begeleiding van de animatoren van Koraal mee aan het baseballen gegaan. Het supporteren voor de basketbalwedstrijd op het speelplein van Berchem heeft me in ieder geval goed doen slapen ‘s nachts. Bewondering en een dikke pluim voor de animatoren!
Iets rustiger was het uitwuiven van de jongeren en kinderen die richting Planckendael vertrokken, waarna een spelletje Kubb met de kinderen van Kras Kiel op het programma stond. Niet makkelijk!
De kinderen van Formaat moesten niet naar Planckendael om dieren te spotten. Dankzij hen en de jeugddienst van Hoboken, kon je in het park van Sorghvliedt genieten van een heuse kinderboerderij. Geiten, eenden, schapen, cavia’s, konijntjes en zelfs een ezel en alpaca!
Op Boelaerbeach was de zon niet komen opdagen, maar ik wel! Ondanks de regen hebben we toch zandkastelen, windmolentjes en bloemenkettingen gemaakt. Zelfs de frisbees kwamen tevoorschijn. Door weer en wind, niemand houdt onze Antwerpse kinderen en jongeren tegen om plezier te hebben.
En dat in Antwerpen echt iedereen meetelt, bewijst het grote aantal deelnemers bij Idee Kids vzw. Via projectkampen laten ze kinderen op een speelse manier kennis maken met het leven met een beperking.
De superhelden zaten dan weer in de zomerscholen. In de zomerschool van Koraal leren kinderen via liedjes en uitbeelden de Nederlandse taal . Kras Borgerhout doet het met vormen en kleuren en Habbekrats leert de Nederlandse taal aan via een tocht door de stad.
Ik heb geproefd, geroken, gezien, beleefd en vooral goed bevonden.
Ik kijk alvast uit naar de volgende vakantie!
Nabilla Ait Daoud 