Jan Fabre, die het in zijn hoofd haalde met katten te gooien in de naam van de Kunst, haalde het daarna in zijn hoofd om, op een tentoonstelling vogelspinnen door een veld van scheermesjes te laten lopen. Alweer was Kunst met de bijzonder grote K geboren.
De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat hij, als vorm van tegemoetkoming de scheermesjes had ingesmeerd met nagellak. Rode nagellak had het vloeiende bloed nog perfect kunnen camoufleren moest hij gedacht hebben. Maar goed, de kleur is me niet bekend.
Vandaag zouden konijnen een onderdeel zijn van één of andere performance aan de School of Arts van Gent, de “academie” zoals wij zeggen. De beestjes hebben echter niet bepaald lang van hun ‘roem’ kunnen genieten.
Kunst en dieren. Het is niet echt een nieuw fenomeen. Dieren worden al eeuwenlang afgebeeld in de kunst. Een evolutie van grotschilderingen tot prachtige natuurfoto’s van het WWF. Sommigen onder ons hebben echter een vreemde kronkel die elke vorm van respect voor levende wezens rechtlijnig tegenover elke vorm van moreel besef zet.
Ik heb me onlangs duidelijk uitgesproken over het onverdoofd slachten van dieren. Religie is en mag geen excuus zijn om een dier te doen lijden.
Laat me misschien nog eens duidelijk zijn. Kunst is geen excuus om een dier te misbruiken! Gebruik de schoonheid van een dier in elke tekening, afbeelding, beeltenis, of welke vorm ook, maar gebruik het dier in godsnaam niet zelf als Kunst. En wat voor kunst dan nog! Waarbij een dier dient als canvas om op te hangen als decoratie.
Ik ben iemand met een zeer open blik op het leven. Ik kan genieten van Kunst, net zoals ik Kunst niet altijd begrijp. Maar ook dat is Kunst naar het schijnt. Wat voor een ander de meest intense voldoening geeft, is voor mij gewoon een Mosselpot. Kunst is net Kunst omdat alles mogelijk is. Welnu, bijna alles, maar van sommige zaken blijf je gewoon af! Een dier kan het onderwerp zijn van Kunst, maar een dier misbruik je niet in naam van de Kunst!!!
Nabilla Ait Daoud 